ஆசை ஆசையாய் வச்ச மீசை

நான் பதினோராம் வகுப்பு படிச்சுகிட்டு இருந்த நேரம்..மெல்ல அரும்பு மீசை கொஞ்சம் அடர்த்தி ஆக மாறிகிட்டு இருந்த நேரம். எப்போ கண்ணாடி முன்னாடி நின்னாலும், அந்த மீசையை தொட்டுப்பார்ப்பதும், அதன் நுனியை திருகி பாரதி மீசை மாதிரி முயற்சி செய்வதும் தான் வேலையா இருக்கும்.

என் பள்ளி சார்பா மதுரை ஆல் இந்திய ரேடியோவுல போட்ட நாற்றங்கால் என்னும் நாடகத்துல நான் ஒரு டாக்டர் வேஷம் போட்டேன். அதுல வசன உச்சரிப்பு, ஏற்ற இறக்கம் எல்லாம் நல்ல இருந்ததால, பள்ளி ஆண்டு விழா நாடகத்துலயும் என் பெயர் இருந்தது. அது வாஞ்சிநாதன் பற்றிய நாடகம். அதுல ஆங்கில துரை கூட வேலை பாக்குற ஒரு போலீஸ் வேடம் எனக்கு..

ஆண்டு விழவுக்கு இன்னும் ஒரு மாதம் இருந்தது.. நாடக ரிகர்சல் ஆரம்பம் ஆச்சு.. என்ன பண்ணினால், எப்படி செய்தால் நாடகம் பாக்குற எல்லோரையும் கவரலாம் என்பதே, அதற்கு பிறகு என்னோட ஒரே நினைப்பாய் இருந்தது. ஒரு நாள் எங்க ஊர் டூரிங் டாக்கீஸ்ல விஜயகாந்த் நடிச்ச மாநகர காவல் படம் போட்டு இருந்தாங்க.. அதை பாத்தவுடனே, ஏன் நாம குரல் எல்லாம் மாத்தி விஜயகாந்த் மாதிரி நடிக்க கூடாதுன்னு ஒரு எண்ணம்.. அந்த நேரத்துல, ஏன் இப்பக்கூட போலீஸ் வேஷம்னாலே அது விஜயகாந்த் தான் ஞாபகம் வரும் இல்லியா.. அன்னிக்கே விஜயகாந்த் போலீஸ் வேஷதுல நடிச்ச எல்லா படங்களையும் ஒரு வாரத்துல பாத்துடுறதுன்னு முடிவு பண்ணினேன்..

எல்லா படத்தையும் ஒண்ணு விடாமல் பார்த்தேன்.. நடை, உடை, பாவனை எல்லம் அப்படியே மாத்துனேன். வீட்ல பயங்கரமா ரிகர்சல் பார்த்தேன்.. ஆனா பள்ளில ரிகர்சல் பாத்தப்போ இது எதையுமே நான் காட்டிக்கல.. எப்பவும் போல என் குரலிலயே பேசினேன்.. ஆண்டு விழாவுக்கு ரெண்டு நாளைக்கு முன்னாடி நடந்த ரிகர்சல் என் தமிழ் வாத்தியார் கிட்ட, நான் விஜயகாந்த் மாதிரி பிராக்டிஸ் பண்ணின விசயத்தை சொன்னேன்.. ரொம்ப நல்ல மனுசன்.. வகுப்புலயே நான்னா அவருக்கு உயிர்.. அவர் உடனே நடிச்சு காட்டச் சொன்னார்.. நான் நடிச்சு காட்டினத பாத்து அசந்துட்டார்.. நாடகத்துக்கு, இன்னும் ரெண்டு நாளு தான் இருக்குன்னாலும், சில திருத்தங்கள் செய்தார் வசனத்துல..அதுவும் விஜயகாந்த் மாதிரி பேசணும்கிறதால கொஞ்சம் வசனம் வேற கூடியது அந்த போலீஸ் வேசத்துக்கு.. அப்போ என் நண்பர்களுக்கு கூட இது தெரியாது..

ஆண்டு விழாவுக்கு முன்னாடி நாள்.. என் தமிழாசிரியர் கூப்பிட்டு என்னை விஜயகாந்த் மாதிரி இனிமே நடிக்கலாம் சொன்ன பிறகு, செய்யப் போற ரிகர்சல்.. பசங்க எல்லாம் சுத்தி இருந்தாங்க.. ரிகர்சல் ஆரம்பித்தது.. என்னோட முத சீன் முடிஞ்ச உடனே எல்லோரும் என்கிட்ட வந்து கலக்கிட்டடா ன்னு சொன்னாங்க (அப்பாடா.. அவங்களால் கண்டுபிடிக்க முடிஞ்சதே எனக்கு இன்னிக்கும் நினைச்சாலும் பெரிய சந்தோசம்) எப்படிடா இவ்ளோ நல்லா பிராக்டிஸ் பண்ணினேன்னு ஆள் மாத்தி ஆள் மாத்தி ஒரே கேள்விகள்.. எனக்கு அந்த நிமிஷம் ரொம்ப பெருமையா இருந்தது..

ஆண்டு விழா அன்னிக்கு, நான் மேடை ஏறி நடிச்சுட்டு வந்த பிறகு, ஒரு டீச்சர் என்னை கூப்பிட்டு, விஜயகாந்த் மாதிரியே நடிச்சு பேசி கலக்கிட்டியேப்பா ன்னு சொன்னது இன்னமும் மனசுல அப்படியே இருக்கு.

இதை எல்லாத்தையும் விட, ஆசை ஆசையாய் வளர்த்த(?) மீசையை அன்னிக்கு எடுக்க வச்சுட்டாங்க..கொஞ்சம் பெரிய மீசையாய் வைக்கணும்னு ஒரு காரணம் வேற சொன்னாங்க.. அன்னிக்கு மீசை எடுத்தப்போ இருந்த வெட்கம், ஒரு தவிப்பு வேற என்னிக்கும் இருந்ததில்ல..