இதயம் கொண்ட அடையாளங்கள்

வெள்ளை தொப்பியும் கறுப்புக்கண்ணாடியும் எம்ஜியாருக்கு அடையாளம். தாடியும் கைத்தடியும் பெரியாரின் அடையாளம். நான்கு கோபுரத்தை மட்டுமே போட்டால் மதுரை என்பதற்கான அடையாளம். திருப்பி போட்ட சிவப்பு முக்கோணம் குடும்பக் கட்டுப்பாடுக்கு அடையாளம். இப்படி ஒவ்வொரு விஷயத்துக்கும் அடையாளம் ரொம்ப முக்கியம். ஆனால் அந்த அடையாளத்தை பெறுவது அவ்வளவு சுலபமல்ல. எங்காவது உதயசூரியன் என்றால் நினைவில் முந்திகொண்டு வருவது அரசியல் தான். எம்ஜியார் அடையாளப்படுத்திவிட்ட இரட்டை இலைதான் இன்னும் அதிமுக என்ற கட்சியை தாங்கிப்பிடிக்கிறது.

இதெல்லாம் தலைவர்களுக்கும் நாடறிந்த விஷயங்களுக்கும் உண்டான அடையாளங்கள். ஆனால் நம்மை சுற்றி வாழும், வாழ்ந்த எத்தனையோ பேரை, நம் நினைவுக்கு சடுதியில் கொண்டு வர ஏதோ ஒரு அடையாளங்கள் தேவைப்படுகின்றன. நயன்தாரா மாதிரி ஒரு பொண்ணு சேர்ந்திருக்காடா நம்ம முதல் வருஷத்துல என்று ஒரு பெண்ணை ஒருத்தன் அவன் நண்பர்களுக்குச் சொல்லிவிட்டால், அதன் பிறகு அவள் அந்த கூட்டத்தில் அப்படியே குறிப்பிடப்படுகிறாள். பத்து வருடம் கழித்து இவர்கள் சந்தித்துக்கொண்டால் கூட அந்த பேரே அவளை இவர்களுக்கு நினைவுப்படுத்தும்.

நேற்று முன்தினம் என் பள்ளி வயது நண்பர்களுடன் பேசிக்கொண்டிருந்த போது தான் தெரிந்தது. என் பள்ளிவயது தோழர் தோழிகள் பல பெயரின் பேர்களைவிட அவர்களின் அடையாளப் பெயரே மனதில் கல்வெட்டு போல பதிந்துகிடக்கிறது என்று. என் வீட்டுப் பக்கத்தில் குடியிருந்த ஒருவனை சிறுவயதிலிருந்தே ஊளமூக்கா என்று கூப்பிட்டு இன்று வளர்ந்து பெரியவனாகி பார்க்கும் போதும் அதே பெயரே நிலைத்து கிடக்கிறது. அது எல்லோர் மனதிலும் ஆலமரமாய் வேரும் விழுதும் விட்டு தனது கிளைகளை பரப்பிக் கிடக்கிறது. நம்ம ஷ்யாமை எல்லோரும் நாட்டாமை என்று தான் அழைக்கிறார்கள். சில நாள் கழித்து அதுவே அவருக்கு நிலைத்துவிடும். பல நாட்கள் கழித்து, நம்ம ஷ்யாம் எப்படி இருக்கிறார் என்று யாராவது கேட்டால், ஷ்யாமா யாருப்பா அது என்று தான் கேட்கத் தூண்டும். அது தான் அவருக்கு அடையாளம். இவர் ஒரு பேண்ட் சட்டை போட்ட நவயுக நாட்டாமை. ஷ்யாமை, மேல் சட்டை போடாமல், நெற்றியிலும் உடம்பிலும் சந்தனம் பூசி, தலையில் குடுமியும் காதில் கடுக்கனும் வாயில் வெற்றிலையும், வெள்ளை வேட்டி கட்டியவராக, கிராமத்து அக்மார்க் நாட்டாமையாக நினைத்துப் பார்த்தால் நன்றாகத் தான் இருக்கிறது.

நான் படிக்கிற காலத்தில் இருந்த ஒரு பேராசிரியர், பாடம் நடத்தும் போதும் எதற்கெடுத்தாலும் வாட் வாட் என்று தான் சொல்வார். சில நேரம் அவர் வகுப்பு போரடிக்கும் போது, நோட்டில் கோடுகள் போட்டு அவர் எத்தனை வாட் சொல்கிறார் என்று கணக்கெடுப்பது உண்டு. பல முறை அவர் சதமெல்லாம் அடித்ததுண்டு. அவரை இன்றும் 'வாட்' ராமனாதன் என்று தான் அழைக்கிறார்கள்.

இதெல்லாம் ஒரு அடையாளம் என்றால் உடம்பில் ஏற்படும் அடையாளங்கள் அடுத்த வகை. கிரிக்கெட் காய்ச்சல் அப்போது பரவாத காலம். மட்டை எடுத்தால் சிலம்பை சுற்றுவதை மாதிரி தான் எனக்கு விளையாடத் தெரியும். பந்து என் கிட்ட வருகிறதோ இல்லையோ, மட்டையை சுற்றுவேன். ஒரு முறை என்னைவிட மூன்றடி தள்ளிப் போன பந்தை நான் அடிக்க நினைத்து,மட்டையை சுழற்றுகையில், என் நண்பனின் தாவங்கட்டையில் ஏற்படுத்திய காயம் அவனுக்கு இன்னும் என்னை ஞாபகப்படுத்தும் அடையாளம்.

ஒரு முறை கபடி விளையாடும் போது, வலது பக்க மேலுதட்டில், மூக்கிற்கு கீழே உண்டான காயம் இன்னும் எனக்கு அந்த நாளை ஞாபகப் படுத்தும் ஒரு அடையாளம். எதிரணி ஆளை நான் பிடிக்கையில் அவர் வாய்ப் பற்களின் ஒன்று பதிந்த தடம் தான் அது.

இப்படியாக, ஆயிரம் அடையாளங்கள் இருந்தாலும் மனசில் உண்டான அடையாளங்கள் தான் என்றும் மறக்கமுடியாதது. இறந்து போன நண்பன் கூட வண்டியில் ஒன்றாகப் போனதும், என் ஐயாவின் கைபிடித்து நடந்தவாறு அவரின் கதைகளை கேட்டதும், அதில் ஐநூறு கேள்விகள் கேட்டதையும் என்றும் மறக்க முடியாது. வகுப்பில் அமர்ந்து பாடம் கவனிக்கும் போது, மெல்ல என் பக்கம் திரும்பி, ஒரு பக்கம் தலை சாய்த்து, பட படவென்று பட்டாம்பூச்சி மாதிரி இமைகள் அடித்து 'என் முத்தாம்' என்று உதடு சுழித்து அவள் சொன்னதில், என் இதயம் தாறுமாறாய் துடித்து விலா எலும்பில் மோதிக்கொண்ட அடையாளமும் அதிலொன்று.

[நாளையிலிருந்து ஒரு வாரத்திற்கு எல்லாப் பதிவுகளும் காதலர் தின ஸ்பெஷல்.. கதை, காதல், சம்பவங்கள் என்று காதலர் தினத்தை பூச்செண்டு கொடுத்து வரவேற்க தயாராகுங்கள்..]

ஒவ்வொருக்கு ஆணிற்கு பின்னாலும், அவனின் வெற்றிக்குப் பின்னாலும் ஒரு பெண்ணிருக்கிறாள் என்று கேள்விப்பட்டிருக்கேன்.. ஆனா இப்போ தான் நேர்ல இப்போ தான் பாக்குறேன்.. கிட்டு மாமாவின் இந்த வெற்றிக்கு மாமியும் ஒரு காரணம். மாமிக்கு ஒரு ரஜினி சல்யூட்.. "வண்டி உருண்டோட அச்சாணி தேவை.. என்றும் அதுபோல வாழ்க்கை ஓடவே ரெண்டு அன்புள்ளம் தேவை" என்னும் பாடலக்கேற்ப ஓருயிராய் வாழும் கிட்டு மாமா மாமி தம்பதிக்கு வாழ்த்துக்கள் (மாமி.. அந்த ஸ்ட்ராங்க டீ நமக்கும் ஒரு கப்)