அவதார புருஷன் அனுமானுக்கு பிறந்த நாள் வாழ்த்துக்கள்

சின்ன வயசுல, ஒரு ஐந்து வயசிருக்கும் போது, ஒரு நாள் என் அம்மாச்சி வீட்டின் திண்ணையில் அமர்திருந்தேன்.. அந்த வழியாக கிளி ஜோசியக்காரர் போனார். திண்ணையில் உட்கார்ந்திருந்த கூட்டத்தை பார்த்து, அப்படியே இந்தப் பக்கம் திரும்பினார். எப்படியோ அவருக்கு தெரிந்த தந்திரங்களை வைத்து ஒரு ஆளை ஜோசியம் பாக்க வைத்தார். ஜோசியம் பார்த்தது ஒரு பெண். என் அம்மாச்சி வீட்டுக்கு பக்கத்தில் இருந்தவர். எனக்கு அத்தை முறை. அப்போ அந்த பெண்ணுக்கு வயது இருபத்தேழு இருக்கும். அதனால் கல்யாணம் ஆக வேண்டுமென்றால் வாரவாரம் சனிக்கிழமை பக்கத்தில் இருக்கும் ஆஞ்சேநேயர் கோவிலுக்கு காலையில் போகச் சொன்னார். மொத்தம் ஒன்பது வாரம் அது மாதிரி போகச் சொன்னார். ஆஞ்சநேயர் எனக்கு அறிமுகமானது அப்படித்தான். நான் ரொம்ப சின்ன பையனாக இருந்ததால் நானும் அந்த அத்தைக்கூட திண்டுக்கல் அபிராமி கோவில் பக்கத்துல இருந்த ஆஞ்சநேயர் கோவிலுக்கு போய் வந்தேன்.. அந்த சின்ன வயசுல என்னை வியப்பில் ஆழ்த்திய அந்த சம்பவம் நடந்தது.. ரொம்ப நாளா வரன் அமையாம இருந்த அந்த அத்தைக்கு நல்ல அரசு வேலைல இருக்க மாப்பிள்ளை அமைந்தது. அவங்க அதுக்குப் பிறகும் ஆஞ்சநேயர் கோவிலுக்கு போய் அந்த ஒன்பது வாரங்களை முடித்தார்.

அந்த சின்ன வயசுலயே என் மனசுல ஆஞ்சநேயர் உயரமான இடத்துல இருந்தார் இந்த சம்பவத்துக்கு பிறகு..

அதன் பிறகு தூர்தர்ஷன்ல ராமாயணம் பாத்து, எங்க வீட்டுப் பெரியவங்க கிட்ட அவரோட கதையெல்லாம் ஒண்ணுவிடாம கேட்டு நான் வளர்ந்ததைப் போலவே மனசுக்குள்ள அவரும் மெல்ல வளர்ந்தார். அந்த பிரம்மசர்யம், அந்த உறுதி, துணிவு எல்லாம் எனக்கு உள்ளத்திலும் ஊட்டியவர் அவர் தான்.. நான் இந்த இடத்தில் இருப்பதற்கு நான் இரண்டு வருடங்கள் எழுதி வந்த ஸ்ரீராமஜெயம் தான் என்கிற எண்ணம், நம்பிக்கை எனக்கு இன்னமும் உண்டு..

நான் கல்லூரியில் படித்து வந்தபோது என் ஊருக்கு பக்கத்தில் இருக்கும் நி.பஞ்சம்பட்டி போகும் வழியில் இருக்கும் அனுமரை வழிபட்டு வந்தேன்.. அந்த அனுமார் அங்கே வந்ததே ஒரு சுவையான சம்பவம்.. ரொம்ப காலத்துக்கு முன்னாடி எங்கள் ஊர் மலையில் இருந்து வீட்டுக்கு பட்டியக்கல் (சதுர வடிவில் இருக்கும் கல். துணி துவைக்கவோ கோவில்களிலோ இந்த வகை கல்லை பாக்கலாம்) சைக்கிளில் எடுத்துச் சென்றார். இப்போது கோவில் இருக்கும் இடத்திற்கு வந்த போது அந்த சைக்கிள் நகரவில்லை. அவரும் என்னன்னமோ செய்து பார்த்தார். ஹ்ம்ஹும்.. ஒண்ணும் நடக்கவில்லை. அப்போது தான் கவனித்தார் அந்த கல்லில் ஆஞ்சநேயர் உருவம்.. பதறியடித்துப் பார்த்த அவர் அந்தப் பாதையின் அருகிலேயே மணல் மேடுகட்டி அனுமாருக்கு கோவில்கட்டினார்..

எங்கள் ஊர் சிறுமலையும் அனுமாரோடு சம்பந்தப்பட்டது.. அனுமார் சஞ்சீவி மலையை தூக்கி சென்றபோது பல மூலிகைகள் அதிலிருந்து இந்த சிறு மலையில் விழுந்ததாம்.. மலையில் நீங்கள் இருக்கும் போது பாம்பு கடித்தால் கூட, நீங்கள் மலையிலேயே இருக்கும் வரை விஷம் உங்கள் உடம்பில் ஏறாது என்பது இன்றும் எங்கள் ஊர் மக்கள் நம்பி வரும் ஒரு கருத்து..

சென்னை வந்த பிறகு நங்கநல்லூர் ஆஞ்சநேயர் கோவிலுக்கு அடிக்கடி சென்றதுண்டு. அவ்வளவு உயரிய சிலையை பார்த்த போது தான் புரிந்தது.. அவரை என் மனதில் சிறிய கூட்டுக்குள் அடக்கி வைத்திருப்பதால் தான் என் இதயம் துடித்துக் கொண்டிருக்கிறது என்று.. சுருங்கும் போது சிறியவராகி, விரியும் போது பெரியவராகி.. இருக்கும் இடத்தை கோவிலாக்கும் அந்த கருணை அவனுக்கே உண்டு.. அது என் பாக்கியமே ஆஞ்சநேயா..

ஆஞ்சநேயரை பற்றி நான் சொன்னதெல்லம் விரல் நுனியளவு.. இங்கே அம்பி சொல்வதை பாருங்கள்.. அனுமனின் கருணை புரியும்

ஜெய் ஆஞ்சநேயா!!!